حیف باشه

همه ی ما یا حداقل بیشتر ما ،نوک پیکان انتقاداتمون تو خیلی از مشکلات اجتماعی،فرهنگی و ... 

رو به سوی دولته.گاهی بهتره یه نگاهی به خودمون کنیم و ببینیم چطور داریم امید رو توی جوونامون

می کشیم.این خیلی غم انگیزه.به لینک نگاهی بنازید

اعترافات

راستش می دونم که براتون اهمیتی نداره ولی آدم گاهی 

دوست داره حرفایی رو که یه بند به خودش میگه گاهی به دیگرانم بگه .

بریده ای از یک نانوشته

عشق از ره تکلیف_صائبانه

عشق از ره تکلیف به دل پا نگذارد

سیلاب نپرسد که درِ خانه کدام است

صائبانه

آب مروت از قدح هیچ کس مجوی 

خود را حسین و روی زمین کربلا شناس

لینک