تکرار هر آنچه گفتیم...

حرفی را که می خواهم بگویم ذیگری بهتر و زیباتر بیان کرده،آیا همه ی آنچه تا به حال باید گفته میشد 

گفته نشده ست؟آیا حرف های ما همه تکرار گفته شده ها نیست؟چه چیز جز فراموشی و بی عملی 

می تواند باعث بازگویی دوباره ی حرفمهایمان شود؟چند وقت است کلام نویی نشنیده ایم؟

در جهانی که سکوت کمتر احترام برانگیز و دور از دسترس است همچنان به حرف زدنهایمان ادامه میدهیم

و ادامه میدهیم و...

حیف باشه

همه ی ما یا حداقل بیشتر ما ،نوک پیکان انتقاداتمون تو خیلی از مشکلات اجتماعی،فرهنگی و ... 

رو به سوی دولته.گاهی بهتره یه نگاهی به خودمون کنیم و ببینیم چطور داریم امید رو توی جوونامون

می کشیم.این خیلی غم انگیزه.به لینک نگاهی بنازید

اعترافات

راستش می دونم که براتون اهمیتی نداره ولی آدم گاهی 

دوست داره حرفایی رو که یه بند به خودش میگه گاهی به دیگرانم بگه .

بریده ای از یک نانوشته

عشق از ره تکلیف_صائبانه

عشق از ره تکلیف به دل پا نگذارد

سیلاب نپرسد که درِ خانه کدام است

صائبانه

آب مروت از قدح هیچ کس مجوی 

خود را حسین و روی زمین کربلا شناس

لینک

عاشورا_امام موسی صدر(تصویری)

ببینید

              دریافت

آنچه عشاق ندارند سر و سامان است...

اینو باید دیشب می ذاشتم ولی حالا گوش کنید و بقیه رو هم یاد کنید

نور

حسین یک نور واقعی است.باطن انسان ها را نشان می دهد.خود را بهتر بشناسیم با حسین

اضافات

چیستم؟

گاهی برای آدم اتفاقاتی می افتد که رگه های از خود واقعی اش را در آنها می بیند.

نه آن اتفاقات را،بلکه این که بتوانی با خودِ واقعیت روبرو شوی به خودی خود، یک 

فرصت است،یک امکان.